Wnioski z licytacji niejednokrotnie dają przesłanki do przeprowadzenia rozgrywki w sposób zupełnie inny, niż wynikałoby z obliczania prawdopodobieństwa szans w oderwaniu od uzyskanych informacji.

Oto przykład takiej rozgrywki w wykonaniu izraelskiego zawodnika Michaela Hochzeita, wielokrotnego reprezentanta na mistrzostwa Europy w latach 70-tych o 80-tych XX wieku. Rozdanie pochodzi z turnieju o puchar Europy par, sponsorowanego przez koncern tytoniowy Philip Morris, rozegranego w Tel Awiwie w 1980 roku.

Po licytacji (obie przed partią):

W zaatakował ♦4 (czwarta najlepsza):

E wziął pierwszą lewę królem, po czym zagrał asa karo. Jak należy rozgrywać?

Rozgrywający przebił, od W spadła szóstka. Z przebiegu dwóch pierwszych lew było widać, że W zaatakował spod czwartej damy, a E ma pięć kar z asem i królem. Rozgrywający doszedł do wniosku, że E, który spasował na trzeciej ręce, mając w karach AKxxx, nie ma już żadnej starszej figury - ani króla pik, ani asa trefl. W związku z tym w trzeciej lewie ściągnął asa pik. Od W spadł król. Teraz przeszedł do stołu, przejmując waleta kier damą i zagrał w atu, impasując waleta. Pociągnął asa pik i zaczął zgrywać kolejne piki. Przed zagraniem ostatniego końcówka wyglądała następująco (ze stołu zostały zrzucone dwa trefle i kier; W dokładał kolejno karo, trefla i dwa kiery):

Jeżeli kiery byłyby 3-3, nie było szans. Ale gdyby cztery karty w tym kolorze miał W, byłby on w kleszczach przymusu. Po zrzuceniu dwóch kierów, wyglądało, że miał on ich pięć i ręce obrońców w tym momencie wyglądają mniej więcej tak:

Po zagraniu ostatniego pika, W zrzucił damę trefl… Rozgrywający założył, że układ rąk obrońców wygląda jak wyżej, odegrał króla kier - od E blotka karo, po czym zagrał blotkę trefl. W wziął na asa, odegrał asa trefl i musiał dać lewę na asa kier. Oto pełny rozkład:

Zauważmy, że "normalna" rozgrywka, to przejście do stołu kierem, impas pik z nadzieją na podział 2-2 i dobre położenie króla, a potem przejście znów kierem i zagranie trefla do króla... Taka rozgrywka prowadziła tutaj do wpadki bez trzech!

Marek Wójcicki