Jednym z najbardziej spektakularnych zagrań w obronie jest „manewr cesarski” - odblokowanie przy grze w bez atu w celu stworzenia dojścia do partnera, który ma forty, umożliwiające obłożenie kontraktu. Autorem był podobno cesarz Wietnamu (w latach 1926-1945) Bao Dai - wykształcony we Francji, playboy, zapalony myśliwy i gracz w brydża. Według włoskiej encyklopedii brydżowej, rozdanie wyglądało następująco:
|
♠ AK2 |
|
|
♥ W3 |
|
|
♦ 98754 |
|
|
♣ AW2 |
|
♠ W53 |
N |
♠ 10976 |
♥ AK10942 |
W E |
♥ 8 |
♦ W10 |
♦ AK |
|
♣ 63 |
S |
♣ 1098754 |
|
♠ D84 |
|
|
♥ D765 |
|
|
♦ D632 |
|
|
♣ KD |
|
NS grali 3BA z ręki S. W zaatakował asem, królem, a potem dziesiątką kier. Zajmujący pozycję E Bao Dai do drugiego i trzeciego kiera zrzucił asa i króla karo, pozbawiając rozgrywającego jakichkolwiek szans.
Oddaliśmy co cesarskie cesarzowi.
Na wyspach brytyjskich brydżystą, który zrobił największą karierę w polityce był Iain Macleod. W młodości należał do ścisłej czołówki brytyjskiej - w 1937 roku wygrał najważniejszą imprezę na wyspach - Gold Cup, grając w teamie z takimi późniejszymi sławami, jak Maurice Harrison-Gray, Skid Simon czy Jack Marx (autor konwencji 2♣ pytającej o starsze czwórki po otwarciu 1BA, wymyślonej niezależnie od Sama Staymana), a w 1946 Crocfords Cup. W 1950 roku został wybrany do parlamentu, a od 1961 był liderem Izby Gmin i szefem Partii Konserwatywnej.
Jego najbardziej spektakularne rozdanie zawiera motyw odblokowania… Do zastosowania „manewru cesarskiego” brakowało dziewiątki pik… w ręce partnera. Ale odblokowanie było niezbędne. Być może pozbywanie się najcenniejszych aktywów przychodzi łatwiej graczom z talentami politycznymi? Szukanie odpowiedzi na to pytanie zostawiam innym, ale rozdanie jest warte pokazania:
|
♠ D10852 |
|
|
♥ AW5 |
|
|
♦ K72 |
|
|
♣ K8 |
|
♠ K6 |
N |
♠ W73 |
♥ K10 |
W E |
♥ D97432 |
♦ W9653 |
♦ 4 |
|
♣ DW102 |
S |
♣ 975 |
|
♠ A94 |
|
|
♥ 86 |
|
|
♦ AD108 |
|
|
♣ A643 |
|
N otworzył 1♠, a S zamknął licytację odzywką 3BA. Zajmujący pozycję W Macleod wyszedł królem kier! Rozgrywający przepuścił, a na zagraną w drugiej lewie dziesiątkę kier położył waleta. E wziął na damę i zagrał trzeci raz w ten kolor. W nie wykonał "manewru cesarskiego" - miał pierwszą okazję do pozbycia się króla pik - zrzucił karo. Rozgrywający wziął na asa i spróbował piki - nie najlepiej - blotką do asa. Macleod pozbył się króla. S sprawdził piki, grając blotkę do damy. Ta szansa zawiodła. Teraz kara - as i król… Okazało się, że i tutaj nie będzie dziewiątej lewy. S spróbował teraz wpustki - zgrał króla trefl, po czym trefla do asa. Ale Macleod pozbył się dziesiątki i waleta, zachowując dwójkę - zagranego teraz trefla wziął E dziewiątką i kontrakt został obłożony, zresztą bez dwóch.
(Miniaturka załączona do tekstu to rysunek Amerykanina Ala Hirschfelda z 1947 roku, przedstawiający zdetronizowanego Bao Dai w klubie nocnym w Hong Kongu)
Marek Wójcicki